De woudelf

Voor zover ik weet, zal de Woudelf voor OdM 1 weliswaar niet in "De Wetten" verschijnen, maar wél in het avontuur "De Zwarte Sikkel" (al zal Luc daar meer over kunnen zeggen).

Zomaar de Auelf/Rivierelf ofte 'gewone' elf in OdM 1 twee spreuken bij geven lijkt me niet zo'n goed idee. Eigenlijk ook niet als optie (want waarom de elf dan wel en een ander heldentype niet?... enz...) .

Als hij daarvoor echter twee van zijn eigen spreuken zou opofferen is dat weer iets anders.

Wat voor mij dus eventueel wél als optionele regel zou kunnen is dat alle elfen (in OdM 1 normaliter de (Au)elf en de Woudelf) maximum 2 van hun 7 startspreuken zouden kunnen inruilen voor spreuken van het andere elfenvolk. Bijvoorbeeld de twee spreuken hierboven.

Flexibiliteit qua startspreuken werd vanaf DSA 2 sowieso mogelijk dacht ik, dus deze optionele regel kan daar dan al een voorafspiegeling van zijn.

Tja, als je alle DSA 1 regels en alle DSA 2 basis magieregels neemt (DSA 2 basismagieregels is even mijn term voor alle magische informatie die verscheen voor de DSA 2 Magieregels, zoals bv de regels voor de heks zoals die in de Wetten staat), dan heeft elke magische type - behalve de druïde - extra spreuken.

Bij de magiërs staan die zelfs al in de uitbreidingsregels, bij de andere vind je de info in de Aventurische Bote (Duitse editie) of in de avonturen.

Bij de magiêrs wordt dan verteld dat die extra spreuken niet bedoeld zijn voor beginnende magiêrs, maar voor gevorderde magiërs. Er wordt niet echt een graad voorgesteld, de Morgenster stelde Graad 5 voor, maar dat is geen officiële regel.

Ik zal dit weekend even kijken of ik ergens errata of extra verklaringen vind, die een graad vernoemen. Een voorstel zou dan kunnen zijn dat de extra spreuken inklikken als je held die bepaalde graad heeft bereikt.

Wat dan met de druïde? Wel, dat is altijd een magisch buitenbeentje geweest: het is het enige magische heldentype dat niet met magische vermogens geboren hoeft te worden. Het kan, maar het is even goed mogelijk dat ergens in zijn carriere een avonturier een druïde wordt. waarbij je dan kan stellen dat hij geen extra spreuken kan bijkrijgen.

Bovenstaande is een voorstel dat past binnen het regelwerk van OdM 1 (zie magiërs), voor het kiezen van je spreuken vind ik geen voorzetten.

Let wel, dit is even mijn gedachten loslaten over de voorstellen van Günter en Jan, op zich heb ik eigenlijk nog geen standpunt ingenomen. Moesten we dit doen, dan gaat het er volgens mij zo uitzien. maar er zal nog wel wat onderzoek nodig zijn.

Nu vind ik de (au)Elf al een lastig type voor een spelleider te managen. Soms neig het type door Balsam Salabond naar een type met 25 lp en een extra 25 lp opgeslagen in asp

Wat mij niet de bedoeling lijkt, maar dat terzijde.

Ik ben het eens met Jan dat je niet zo maar extra spreuken moet toevoegen

als je die extra's wil zitten er meer mogelijkheden in het talentensysteem ook

maar da's mijn bescheiden mening

@ Sjon

Dat lijkt mij een probleem met elk regelsysteem: je kan het misbruiken of in ieder geval anders gebruiken dan de bedoeling is. Ik herinner mij een magiër in warhammer Quest die iedereen - gevraagd of niet gevraagd - wondjes terug gaf en zo avonturenpunten opspaarde en vrij snel van graad verhoogde :)

Coit, de twee andere punten. Starten met de laatste:

• Het verschil tussen een talentensysteem toevoegen en extra spreuken toevoegen is dat het toevoegen van het talentensysteem het spel voor iedereen complexer maakt, en dat is niet de bedoeling van OdM 1. Het kan, met behulp van de Morgensterren, of als iemand er een apart bestandje van maakt, natuurlijk altijd officieus of optioneel wel, maar voor de Wetten trekken we daar de grens.

• Extra spreuken ligt wat complexer, want de (gilden)magiër krijgt er wel degelijk en eindigt met 25 spreuken, waarbij er een verschil is tussen basisspreuken en gevorderde spreuken, maar zonder duidelijke regels hierover. Ik ben nog steeds aan het zoeken of er daar ergens iets vermeld staat.

• In DSA 2 zijn er een aantal magieregels volgens het DSA 1 systeem, en we hebben ervoor gekozen om die toe te voegen (Zie "De heks"). Maar ook die heks krijgt extra spreuken en er is geen enkele reden om die niet toe te voegen.

• De vraag van Günter maakt de zaak weer complexer naar de andere kant: de gevraagde spreuken zijn wel degelijk DSA 1 spreuken, maar de woudelf zelf botst de wereldbeschrijving in de Wetten én met de andere heldentypes (Elf). Gaan we ook niet meer veranderen.

• En dan heb je nog de zogenaamde Borbaradiaanse tovenaar (Later de magiër van de Zwarte gilde), met zijn spreuken volgens het DSA 1 systeem.

Het wordt dus een kleine kluwen, mede door enkele beslissingen die hier genomen zijn :D.

@ iedereen

Ik heb er even met iemand over gebrainstormd en we komen op volgend voorstel, wat een aantal zaken min of meer elegant zou kunnen oplossen.

1. We geven de heks en de schelm de extra spreuken, noemen deze gevorderde spreuken en maken duidelijk wat gevorderde spreuken zijn.
2. In de aanhangsels komt een deeltje 'Meesterpersonages'. Dit zijn cultuurscheppende wezens en bevatten:

   a. De gewijden van de naamloze: dit was al afgesproken.

   b. De zwarte of Borbaradiaanse magiër: een beetje de magische tegenhanger van de gewijde hierboven, oftewel een andere slechterik (nen baas of eindmonster) die door de meester kan ingezet worden - Dit gaat ook gewoon doorgaan.

   c. De woudelf, die zowel als tegenstander als als 'vriend' kan ingezet worden. Als optionele regel zou hier dan bij staan dat de woudelf een 'gewone' elf een spreuk kan 'leren', maar dit zit helemaal in handen van de meester en zou met heel veel terughoudendheid moeten gebruikt worden, zowel het gebruik van de woudelf als het overhevelen van zijn spreuken. Je kan het zelfs beperken tot avonturen in de buurt van de Salamanderstenen en de paar andere gebieden waar ze volgens de latere edities vertoeven. Hij zou ook moeten voldoen aan de regels voor 'gevorderde' spreuken, juist zoals de andere heldentypes.

Dit lijkt me de enige wijze om alles op de juiste manier in te passen. Misschien leuk om dit eens zowel vanuit jezelf te bekijken (je eigen mening als speler/meester), maar ook vanuit een objectief standpunt: maakt dit het spel boeiender, te complex, vollediger, .....? Wat geeft de grootste meerwaarde? Zijn er valkuilen te vermijden? Worden die opgevangen? Enz...

Coit, het was een hele boterham, ik hoop dat jullie er even hard van genoten hebben om het te lezen als wij er plezier aan hebben gehad om het samen te stellen.

Ik hoor jullie wel.

Teaser: als alle info klopt hebben we zeer goed nieuws over de gedrukte versie(s) van De Wetten. Wordt vervolgd ;)

@Sjon

Je hebt gelijk wat de elf betreft en zijn "zogenaamde" extra LP. Dat kwam in mijn groepen ook regelmatig voor. Zeg maar een beetje de egoïstische kant van de speler-elf! Dat is gelukkig al lang vervlogen tijd.

Ik had zelfs een magiër in de groep die zijn ASP ook deels beschouwde als zijn persoonlijke voorraad aan extra LP.

@Luc

1. Hoewel ik een grote voorstander ben/was van het talentensysteem, is het inderdaad best om dit uit "De Wetten" te houden. Het is makkelijker voor beginnende spelers om op hun karakterdocument geen vijftig talenten in het oog te moeten houden. De informatie op dat document is - toegegeven - voor beginners best wel overzichtelijker zonder die talenten. De spelmeester kan altijd een situatie inschatten aan de hand van de vijf eigenschappen en de spelers vertellen welke proef (of eventueel proeven) hij van hen verwacht.
2. Een woudelf (als Meesterfiguur) die eventueel een spreuk kan aanleren aan één van zijn "rasgenoten" vind ik persoonlijk een zeer goed idee wanneer het past in de ruimere context van het avontuur (zowel geografisch als etnografisch) ... misschien zelfs als een soort van beloning aan het eind van een opdracht.

Volgens mij zou dit de Aventurijnse wereld vollediger maken en zeker niet complexer. Het geeft alleszins een meerwaarde.

Of er valkuilen zijn en die kunnen vermeden worden, is afhankelijk van de bedrevenheid van de leidende Meester. Je hoeft dit vanzelfsprekend niet te pas en te onpas in je avonturen te gebruiken, laat dit een mogelijke beloning zijn voor goed rollenspel of een groep doorwinterde spelers.

@ Günter: jep, wij dachten langs dezelfde lijnen.

Ook even melden dat mijn vergelijking tussen Borbaradiaanse tovenaar en de zwarte magiër. Toch andere zaken. Een Borbaradiaan is eerder een normale Aventurijn die magische vaardigheden verkrijgt die hij met LeP ipv AsP moet betalen, tenzij hij effectief een magiër is.

Nevertheless, interessante meesterpersonages...

@Luc: akkoord met je aanpak / oplossingen zoals je die hierboven voorstelde.

@Iedereen: Ik zal waarschijnlijk tot (minstens) einde mei wat minder reageren: ik heb een interimopdracht als leerkracht geschiedenis en heb dus plots een hoop minder tijd en een stuk meer "huiswerk"...

Normaal gezien duurt de opdracht tot eind mei, maar het is niet onmogelijk dat die verlengd wordt.

@Jan: veel plezier met de lessen geschiedenis (en met het historisch gevoel van je leerlingen).

Günter

@Luc

mijn opmerking was ook niet bedoeld als voorstel om de regels aan te passen.

meer dat de Elf/speler al erg lastig te meesteren is met Balsam Salabond. ik heb even in een spelersgroep gespeeld waar gewoon perken en palen werd gesteld aan dit, als je een strijder-Elf wilde spelen (zoals ze dat noemde) werd je beperkt in je magische krachten.

Het talentensysteem haalde ik trouwens alleen aan juist omdat de Elfen pas in klassiek Odm2 uitgebreid aan de beurt komt, daar komt dacht ik ook het talenten systeem aan bod waar zowel Dier als plantenkunde inzitten.

dus er al een mogelijkheid is ipv spreuken om de Elfen met de natuur te binden

over huidige stand van zaken ken ik mij goed vinden... prima zelfs

@Sjon: beetje offtopic, maar dat (al dan niet overmatig) balsamsalabond-gebruik van een elf heb ik nooit een probleem gevonden: spendeert hij zijn AsP aan LeP (voor hemzelf of anderen), dan is dat zijn keuze. Maar dan schieten er natuurlijk weinig of geen AsP meer over voor andere spreuken, die op bepaalde momenten ook heel nuttig kunnen zijn (dat geldt natuurlijk ook voor magiërs, zelfs nog meer, wegens meer spreuken). Dat is de trade-off die je als elf (of magiër) dan maar moet maken.

Bovendien regenereren AsP, net als LeP, niet zo vlot in OdM, ook in OdM 1 niet: meestal 1D6 AsP (en 1D6 LeP) per nacht rust. Dus in tegenstelling tot bijvoorbeeld D&D heb je na een nachtje slapen niet zomaar al je magisch potentieel terug... Van mij mag een elf dus al zijn AsP aan zijn LeP spenderen, als hij dat per se wil. Vooral bij langere avonturen zal hij toch zienderogen verzwakken. En hoe langer een avontuur duurt, hoe meer kans op een situatie waarbij hij zijn AsP voor een andere spreuk zal willen (of moeten) inzetten... Het vaak gebruiken van Balsamsalabond lijkt dus me zeker niet overpowered, integendeel: afhankelijk van het avontuur misschien zelfs inefficiënt als je bekijkt op welke andere spreuken hij dan moet 'bezuinigen'...