Borbarad
Borbarad, wie is deze Tovenaar die telkens opduikt in verhalen en mythes van Avonturia? Menig held zal ongetwijfeld rond haard en kampvuren de naam hebben horen fluisteren van deze Grootste Magier met duistere krachten.
‘ Borbarad leefde ongeveer vierhonderd jaar geleden in een tijdperk, dat men nu het tijdperk der Magiers noemt. Volgens de weinige gegevens die er over zijn doen en laten bestaan, was Borbarad zelf een van de machtigste tovenaars van zijn tijd. Hij beheerste de zwarte toverkunst beter dan welke tovenaar in Avonturie dan ook en hij bezat hoedanigheden, die tegenwoordig niet meer voorkomen. En inderdaad waren zijn verschrikkelijke toverkunsten en zijn onverzadigbare honger naar macht voor de andere magiers uiteindelijk redengenoeg om zich te verenigen tegen Borbarad en hem te vernietigen. Borbarad lachte zijn tegenstanders uit, maar werd in een geweldige confrontatie ( Borbaradoorlog ) met de andere tovenaars toch overwonnen’ .
Wie kan hier het volledige verhaal opsommen voor onwetende helden onder ons?
Tot in het jaar 1016 BV (23 Hal, een tijdrekening die echter nauwelijks nog wordt gebruikt), had amper iemand ooit gehoord van ene “Borbarad”.
Men zou het haast niet geloven, maar deze even machtige als boosaardige magiër was verdwenen in de nevelen der tijd.
In 1016 keerde hij evenwel onder duistere en vage omstandigheden terug. (Zie: campagne “de Zeven Getekenden”, boek “Terugkeer der Duisternis”, verhaal “Nachtmerrie zonder einde”, oftewel “die Sieben Gezeichneten”, “Rückkehr der Finsternis” en “Albtraum ohne Ende”.)
In een mum van tijd verzamelt Borbarad een machtig leger om zich, alsook zowel beruchte als beroemde potentaten. Een van de beroemdsten is de verrader Helme Haffax, die tot dan een groot veldheer en held was van het Middenrijk.
Al snel blijkt dat Borbarad niet “zomaar een magiër” was, maar dat hij teruggekeerd was uit lang vervlogen tijden. Hij was magisch verbannen door zijn broer, Rohal de Wijze.
Onderzoek toont aan dat er meer is rond deze broers. Blijkt dat Borbarad niemand minder is dan de Alveraniaar van de Verboden Kennis en zijn broer de Alveraniaar van de Verborgen Kennis.
In het Vijfde Tijdperk wordt de Alveraniaar van de Kennis gespleten. De Alveraniaar van de Kennis is de zoon van Nandus, en dus de kleinzoon van de kennis. De twee entiteiten die daardoor ontstaan zijn de broers Rohal en Borbarad.
Door de millennia heen duikten de broers telkens weer een tijd op om dan weer lange tijd te verdwijnen.
De laatste keer gebeurde dit van 510 BV tot 590 BV.
Rohal zegevierde over Borbarad en werd regent van het Middenrijk tot hij na 123 jaar heerschappij beschuldigd werd een demon te zijn, wegens zijn onsterfelijkheid.
Het machtsvacuüm dat hij achterliet nadat hij vertrok had de Magiërsoorlogen ten gevolg, waar tal van magiërs zich de legitieme opvolgers van Rohal waanden, die deze boude beweringen met geweld wilden aantonen.
Borbarad’s terugkeer naar Daera in 1016 liet diepe wonden na in het continent Avonturië. Zijn opmars startte in Maraskan, om al snel de zeeën over te steken naar Aranië, waar door de bezetters het mogulaat Oron in dienst van de Aartsmagiër werd opgericht en naar Tobrië dat in een mum van tijd haast volledig onder de voet werd gelopen.
In het Noorden ontstond tenslotte nog het ijsrijk Glorania, onder bewind van de bloedmooie Borbaradiaanse heks Glorana.
In Borbarad’s rangen vindt men tevens de berekende Lutisana van Perricum, een geniale legerleidster die samen met Helme Haffax de legerleiding heeft. Lutisana maakte kort voordien furore als aanvoerster van de troepen van Troonverrader Answin van Rabenmund.
Ook de dubieuze magiërs Xeraan en Galotta sluiten zich bij Borbarad aan om meer macht te verkrijgen, en – in het geval van Galotta – om zijn plannen van grenzeloze wraak uit te kunnen voeren.
Met vereende krachten kan – met de hulp van witte magiër Rohezal – de broer van Borbarad, Rohal, worden teruggeroepen. Deze moet helaas zeer snel het onderspit delven in het magische duel.
Het betekent evenwel het begin van het einde van de opmars van Borbarad.
Meer en meer successen worden op militair vlak geboekt tegen de Demonenmeester, dankzij de steun van haast alle rijken van Avonturië, alsook de drie magiërsgilden en de kerken der Twaalfgoden.
Een verrassend figuur in de rangen van de verdedigers van Avonturië is niemand minder dan de duistere, gitzwarte magiër Thomeg Atherion, spectabiliteit van de academie Al’Achami te Fasar, de beroemd-beruchte Academie van de Geesteskracht. Thomeg Atherion is een gewetenloze, briljante, toonaangevende zwarte magiër, die evenwel een ware haat koestert jegens Borbaradianisme.
Op 23 Ingerimm 1021 BV komt het tot de beslissende veldslag tussen de alliantie van het vrije Avonturië en de legers van Borbaradiaanse huurlingen, orken, ogers, demonen en ondoden waarin Borbarad van Daera verdreven wordt. Na zijn verdwijning kan de alliantie onder leiding van rijksregente Emer ni Bennain het tijd doen keren en de pleit wordt beslecht in het voordeel van het vrije Avonturië.
Helaas liet Borbarad’s aanwezigheid diepe wonden na in het land en de mensen. Oron, half Maraskan, Glorania en een erg groot deel van Tobrië bleven in handen van de erfgenamen en worden sindsdien de Zwarte Landen of Schaduwlanden genoemd.
Demonen, ondoden en/of gecorrumpeerde flora en fauna zijn dagelijkse kost in deze gebieden en de zogenaamde Heptarchen regeren hun land met ijzeren hand.
Wat er intussen allemaal gebeurd is met de Zwarte Landen is een verhaal voor een andere keer.
Is dit werkelijk volledige geschiedenis rond Borbarad? Nee, verre van. De vele, vele incarnaties van Borbarad kunnen boeken vol kennis vullen, en zelfs zijn laatste verschijnen is stof voor menig geschiedenis- of verhalenboek.
(En natuurlijk wil ik ook niet té veel spoileren! Dat spreekt voor zich!)
Het blijft een boeiend figuur. Bedankt Achim!
TOP !