GNS-theorie
Een tijdje geleden was ik op zoek naar leuke onderwerpen om wekelijks een poll te houden op deze website. Het is namelijk niet gemakkelijk om steeds weer een vraag of stelling te bedenken. Al zoekend kwam ik op orkenspalter.de een vraag tegen die ik niet begreep. De vragensteller had het over Gamistisch, Narrativ en Simulativ. Bijna honderd mensen hadden gereageerd dus schijnbaar wisten de Duisters waar het over ging. Voor mij het startpunt van een zoektochtje.
Gelukkig vond ik een Nederlandstalige uitleg, geschreven door Victor Gijsbers. Je kunt het artikel zelf lezen, hier probeer ik in mijn eigen woorden te beschrijven wat de GNS-theorie inhoudt.
Spelers van het rollenspel kun je grofweg in drie groepen onderverdelen, Ron Edwards is de bedenker van deze indeling. De drie groepen zijn:
- Gamism
- Narrativism
- Simulationism
De heer Gijsbers beschrijft de drie als volgt:
Gamism: De spelers streven ernaar een resultaat te bereiken waarvoor slimme beslissingen, tactisch inzicht en lef nodig zijn. Het doel is in zekere zin om te ‘winnen’.
Narrativism: De spelers streven ernaar een thematisch verhaal te vertellen, waarvan hun karakters de hoofdpersonen zijn.
Simulationism: De spelers streven ernaar bepaalde element van de fictieve wereld, of van het systeem, te exploreren en uit te werken.
De stereotypen van deze drie ken je wel, of ben je misschien zelf.
- Diegene die zoveel mogelijk geld wil verdienen of avontuurpunten. Hoe dat gebeurt is bijzaak als er maar snel een ork op zijn pad komt waarmee hij AP’s kan bijschrijven en hopelijk had de ork nog wat waardevols bij zich.
- De held die wil weten waarom we op pad gaan, en bij die ork van zojuist eerst wil weten of deze ork wel een tegenstander is.
- Tot slot de persoon die helemaal in de Held kruipt en zich in Avonturië waant gedurende de spelsessie.
Zoals altijd bij het indelen van mensen in hokjes, niet iedereen past in één hokje, vaak zal een speler meer van het ene zijn dan van het andere. Toch is het voor een Meester handig om eens door deze lens naar de spelersgroep te kijken, wat voor vlees zit er in de kuip? Mocht je groep voornamelijk bestaan uit Gamism-ers dan kun je misschien wat meer beloningen rondstrooien. Of misschien willen je spelers wat meer (achtergrond)informatie over Meesterfiguren en opdrachten. En mocht je groep bestaan uit een mengelmoes van deze drie groepen dan kun je eens kijken of je alle Helden wel voldoende bedient; is er iets te winnen, iets te vertellen en iets in te leven?
Neem er uit wat jij belangrijk vindt. Voor mij was dat om eens te kijken naar de campagne waar we mee bezig waren en wat meer Narratief erin te stoppen. Gebruik het om te kijken naar je spelersgroep, naar je eigen Held zonder dat je iets moet veranderen maar dat je bewust bent hoe er gespeeld wordt aan tafel. En zoals met elk sociologische theorie is er ook kritiek, dus wees gerust als je dit verhaal over GNS maar niks vindt, je bent niet de enige.
Heel erg goede bijdrage, Frank
Elke RPG’r kan zich hier in meer of mindere mate terugvinden.
De leukste spelers vinden het gamisme de minste drijfveer, maar helaas behoren de meesten tot deze categorie.
Ik herinner me nog een speler uit de vroege jaren 80 van de vorige eeuw die zes AP nodig had om een graad te stijgen, een toevallig paserende boer vermoorde en doodleuk aankondigde dat hij nu de eerste twee AP van zijn nieuwe graad binnenhad. En de spelmeester liet dit toe zonder gevolgen…
Het zou bij mij niet pakken, dat kan ik je verzekeren.
Maar nogmaals, dit is een erg goede bijdrage.
Ik ben het eens met Rodlofo: Een heel goed artikel! En volkomen op zijn plaats om dit onderwerp eens aandacht te gunnen op deze website. Ik ben als doorgewinterde speler en meester natuurlijk volkomen bekend met deze (en meer) spelerstypen, ik ben zelfs van mening dat de meester ook een groot deel van de speelstijl bepaalt. Er is nog een spelerstype die ik even wil noemen: de probleem oplosser, degene die het verhaal wil doorgronden, die puzzels oplost, die over het algemeen ‘buiten het doosje’ denkt. Er is een DSA werk dat hier (o.a.) dieper op ingaat: Die wege des meisters (voor wie de Duitse taal geen probleem vindt). Hier staan verder nog een heleboel tips en handreikingen in voor zowel de beginnende als de gevorderde meester.